พระศิวะปางพระเหวัชระ

        พระศิวะปางพระเหวัชระ ยืนเหยียบร่างมนุษย์หรือซากศพ หมายถึงอวิชชา ศิลปะสมัยบายน ถ้าเป็นพระเหวัชระซึ่งหมายถึงเทพผู้พิทักษ์ในคติพุทธมหายานแบบตันตระ หรือมนตรยาน

 ต่อมาพัฒนาเป็นนิกายวัชรยาน

นั้น ในพระกรด้านขวา 8 กร จะบรรจุสัตว์โลกต่าง ๆ ได้แก่ ช้าง,ม้า,ลาโค,มนุษย์,สิงห์,กวาง และแมว. พระกรซ้าย 8 กร ถือภาชนะบรรจุเทพ ได้แก่ ดิน,น้ำ,ลม,ไฟ,พระอาทิตย์,พระจันทร์,พระพรหมและท้าวกุเวร ประทับยืนท่าอรรธปรยังก์ มีเทพธรรมบาลห้อมล้อม แต่พระศิวะมิใช่เทพผู้พิทักษ์ ดังนั้นพระศิวะปางเหวัชระ ตามศาสนาฮินดู ได้รับอิทธิพลจากพุทธมหายานแบบตันตระ นิกายวัชรยาน เป็นการผสมผสานของฮินดูกับพุทธได้อย่างกลมกลืน โดยในพระกร ด้านขวา 8 กร และด้านซ้าย 8 กร จะเป็นสิ่งมงคลหรือศาสตราวุธ เช่นจักร,ดอกบัวฯและมีพระเนตรที่สาม พระพักตร์ 8 หน้า พระพักตร์ล่าง 3 หน้า,พระพักตร์ด้านบน 4 หน้า, พระพักตร์บนสุด 1 หน้า เนื้อสำริด ฐานกลมล่างเส้นผ่าศูนย์กลาง 12 ซม. ด้านบนเส้นผ่าศูนย์กลาง 9 ซม. สูง 6 ซม. องค์พระศิวะฯกว้าง 22 ซม. สูง 50 ซม.